Ο Κηφισός μπορεί να σώσει την Αθήνα
Μελέτη νέων επιστημόνων για την αποκατάσταση του ποταμού προκαλεί ενδιαφέρον στο εξωτερικό
Aκάλυπτο τμήμα του Κηφισού
17 Aug 2009
Γυρίζει όμως το ποτάμι πίσω; Θέλει τόλμη και φαντασία, ιδιαίτερα αν είναι μπαζωμένο, και μπαζωμένα εκτιμάται ότι είναι περί τα 550 χλμ. ρεμάτων και χειμάρρων στο Λεκανοπέδιο. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που η Αθήνα έκανε την επιλογή της ως προς το δίλημμα «φυσικό ή τεχνητό στοιχείο». Γύρισε την πλάτη στο θαλάσσιο μέτωπο, γέμισε τα βουνά της με τσιμέντο, εξαφάνισε ποτάμια και ρέματα. Τις συνέπειες αυτής της επιλογής τις βιώνουμε όλοι: πλημμύρες τον χειμώνα, καύσωνες και πυρκαγιές το καλοκαίρι. Ωστόσο, το παιχνίδι δεν έχει ακόμα χαθεί.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ειδικοί που προτείνουν τις λύσεις εκείνες που θα ανακουφίσουν την πόλη από πληγές του παρελθόντος. Όπως ο κ. Βασίλης Ζώτος, πολεοδόμος-αρχιτέκτων, πρόεδρος του Συνδέσμου Αποφοίτων Βρετανικών Πανεπιστημίων, ο οποίος, επικεφαλής μιας ομάδας νέων επιστημόνων, κατέθεσε την πρώτη μελέτη για την ανάπλαση του Κηφισού, του πολύπαθου ποταμού της Αθήνας, που συμπυκνώνει στα μολυσμένα νερά του όλα τα δεινά των αττικών υδροφορέων.
AΠΟ ΤΟ 2007
Η μελέτη είχε ολοκληρωθεί σε πρώτη φάση το 2007 (είχε παρουσιαστεί από την «Κ»), σε μια προσπάθεια να γίνει ουσιαστικός διάλογος για το κατά πόσον είναι εφικτή η αποκατάσταση των μπαζωμένων ρεμάτων και ποταμών του Λεκανοπεδίου. Προέβλεπε, εν ολίγοις, την αποκατάσταση και ανάδειξη των παραμελημένων παραποτάμιων περιοχών, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, τη σύνδεση του ποταμού με το κατοικημένο περιβάλλον και την - στο μέτρο του εφικτού- αξιοποίηση του «εγκιβωτισμένου» τμήματος του Κηφισού «κάτω από τη λεωφόρο» με δημιουργία γεφυρών, πεζόδρομων κ.λπ.
Με άλλα λόγια, προέβλεπε τον «επανασχεδιασμό» του Κηφισού σε ένα ποτάμι που δεν χωρίζει, αλλά ενώνει. Η αξιοποίηση του έργου των μελετητών θα παρέδιδε τον Κηφισό πίσω στους Αθηναίους.
ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Δύο χρόνια πέρασαν από τότε, χρόνος ικανός για δράση αλλά...
- Αλήθεια, τι έχει προχωρήσει από όλα αυτά;
- Φοβάμαι, τίποτα... Αλλά μη ρωτάτε εμένα, ρωτήστε τους αρμοδίους. Η μελέτη έχει προκαλέσει διεθνές ενδιαφέρον, μας έχουν προσεγγίσει δεκάδες επιστήμονες από το εξωτερικό, έχουν ενδιαφερθεί φορείς, οργανισμοί, οργανώσεις και πανεπιστήμια απ' όλο τον κόσμο. Μου έγραψε ακόμα και ο υπεύθυνος ενός αντίστοιχου έργου που έγινε πριν από χρόνια στη Σεούλ (σ.σ.: πρόκειται για την ανάπλαση του ποταμού Τσεονγκιτσούν που είχε καλυφθεί με τη βιομηχανοποίηση της περιοχής στις αρχές του 1970 και σήμερα αποτελεί «οπτικό θαύμα», όπως μας διαβεβαιώνει ο κ. Ζώτος). Ο μόνος που δεν έχει δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον είναι το ΥΠΕΧΩΔΕ! Ρωτήστε, λοιπόν, αυτούς το γιατί.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ
Αυτό, πάντως, δεν έχει πτοήσει κατ' ελάχιστον τη μελετητική ομάδα, που συνεχίζει την εργασία της για την ανάπλαση του Κηφισού. «Τώρα προχωράμε στην εκπόνηση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη μεταμόρφωση του Κηφισού σ' ένα επίμηκες μητροπολιτικό πάρκο για όλη την Αττική», εξηγεί ο κ. Ζώτος. «Αν γίνουν οι παρεμβάσεις που προτείνουμε, θα δημιουργηθεί ένας βιοκλιματικός διάδρομος που θα διασχίζει την Αθήνα, ο οποίος μπορεί να μειώνει τη θερμοκρασία στις γύρω περιοχές το καλοκαίρι, κατά 2 βαθμούς Κελσίου!
17 Aug 2009
Στη νέα φάση της, η μελέτη προβλέπει πρόγραμμα φυτεύσεων κατά μήκος του ποταμού, υποδομές διαχείρισης του νερού με ειδικά ψεκαστικά συστήματα, εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε επιλεγμένα σημεία κ.ά. «Η κατεύθυνση του ποταμού, που είναι βορειοανατολική, βοηθά πολύ τον συγκεκριμένο σκοπό, λόγω των ανέμων. Ένα τέτοιο έργο θα έδινε πραγματική ανάσα δροσιάς στην Αθήνα».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΛΙΣΟ
Αντίστοιχες μελέτες προχωρούν, με πρωτοβουλία επιστημονικών ομάδων, και για άλλα «χαμένα» ποτάμια της Αττικής. Ήδη, στο πλαίσιο μελέτης για τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου στο Γουδί, ο καθηγητής Πολεοδομίας και Αρχιτεκτονικής, αντιπρύτανης του ΕΜΠ κ. Γιάννης Πολύζος έχει προτείνει την ανάδειξη της κοίτης του Ιλισού, με στόχο την ενίσχυση του υγρού στοιχείου. Η ίδια ομάδα μελετά παρεμβάσεις στην υδάτινη διαδρομή από το Γουδί ώς τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο κατά μήκος του ρέματος του Ιλισού, σε αυτή κατά μήκος του ρέματος της Πικροδάφνης που διαρρέει τέσσερις δήμους, καθώς και κατά μήκος του «ανοιχτού» τμήματος του Ιλισού, από την Καλλιθέα έως την παραλία.
Ιλισός, Ηριδανός, Λυκόρεμα, Βουρλοπόταμος, Βοϊδοπνίχτης, Κυκλοβόρος, Διαβολόρεμα κ.λπ. Σχεδόν κάτω από κάθε δρόμο της Αθήνας, κάθε γειτονιά, κρύβονται ποταμοί, χείμαρροι, παραπόταμοι και ρέματα. Η τελευταία εκτίμηση από το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών) έκανε λόγο για 550 χιλιόμετρα μπαζωμένων ρεμάτων και χειμάρρων στο Λεκανοπέδιο, στο πλαίσιο της ελληνικής «πρωτοβουλίας» να καλύπτονται τα ποτάμια υπέρ της ανάπτυξης οδικών αρτηριών («ανάλογα έργα βλέπεις μόνο σε υπανάπτυκτες χώρες του κόσμου», τονίζει ο κ. Ζώτος). Αποτέλεσμα είναι το 80% των νερών της βροχής να καταλήγει σήμερα στη θάλασσα και όχι στο έδαφος και η Αθήνα να χάνει τις ευεργετικές ιδιότητες του υγρού στοιχείου. Όπως λένε οι επιστήμονες, εάν αξιοποιούσαμε τα θαμμένα αυτά ρέματα, εάν τα αναδεικνύαμε, επαναφέροντάς τα στην επιφάνεια, θα είχαμε να κάνουμε με μια διαφορετική Αθήνα. Φανταστείτε γιγάντια κλιματιστικά μηχανήματα τοποθετημένα σε στρατηγικά σημεία της πόλης…
Όλα αυτά όμως φαίνεται να μη συμβαδίζουν με την επικρατούσα νοοτροπία σε σχέση με το φυσικό στοιχείο. Οπως λέει ο κ. Ζώτος, «δυστυχώς, ο Έλληνας δείχνει να μην αγαπά τον δημόσιο χώρο και γι' αυτό δεν τον ενδιαφέρει εάν θα αξιοποιηθεί. Το βλέπουμε καθημερινά. Βλέπεις τους οδηγούς να ανοίγουν το παράθυρο και να αδειάζουν το τασάκι. Είναι η αντίληψη ότι ο δρόμος δεν είναι δικός μας». Χαρακτηριστικό ήταν ένα περιστατικό που έλαβε χώρα κατά την παρουσίαση της μελέτης για την ανάπλαση του Κηφισού πριν από λίγο καιρό. «Αφού τελείωσα, σηκώνεται ένας και μου λέει: «Ωραία όλα αυτά, αλλά καφετέριες θα έχει;»».
http://neoskosmos.com/news/el/node/2768
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου